Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ձեռնադրութիւն

վանկեր՝ ձեռ•նադ•րութ•յուն

Ստուգաբանություն խմբագրել

[հուն.` cheirotonia-գործողություն ձեռքի ուժով]

ձեռնադրելը, ձեռնադրվելը
հոգևորական աստիճան (սարկավագ, քահանա, եպիսկոպոս) շնորհելու ծես ուղղափառության և կաթոլիկության մեջ

(եկեղ․) օծություն, օծում, նվիրագործություն, նվիրագործում, օրհնություն, օրհնում, շնորհաբաշխություն, քահանայագործություն

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։