ձեռնավոր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [d͡zɛrnɑˈvɔɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ձեռնաւոր
վանկեր՝ ձեռ•նա•վոր
Ածական
Գոյական
- ձեռք(եր) ունեցող
- հացկերույթի ժամանակ սպասավորություն անող (գվռ․)
- պաշտոնյա, որ նշանակվելով ավատատիրոջ կողմից, տնօրինում էր առանձին շրջանների ու գյուղերի հարկահավաքման գործը (պատմ․)
- արհեստավոր (հզվդ․)
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս սպասավոր
- արհեստավոր
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։