Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ձե•ռով- ո•տով 

  1. Արարատյան, Կարին՝ ձեռքը-ոտքը տեղը, աշխատող, աշխատունակ ◆ Անոր համար ինր կա, ձեռով-ոտով մարթ է։ (Ձեռագիր)
  2. Չարսանճագ՝ ժրաջան, աշխատասեր
  3. բոլորովին, ամբողջովին ◆ Ավագը տնեն փերկըցավ, ձեռով-ոտով կորավ։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. ձեռով-ոտով խոսել - ձեռքի և մարմնի այլ շարժումներով նշանացի խոսել. խոսակցին հասկացնել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։