Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ձեռ•քա•ծա•վոց 

  1. կրած նեղության վարձ, որ տրվում է բժշկին կամ այլ պաշտոնյայի

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։