ա/մ կորչել (փխբ․)◆ Օրըստօրե կը տիրանա իրապես թե՛ Եվրոպիո և թե Փոքր Ասիո մեջ այն հողերուն և կալվածներուն, որ ձեռքեն ելած էին: Մամ. ◆ Այսօր արևը մորմեն կ'ելլե, / Մեր յավրուն [«ձագուկը»] մեր ձեռքեն կ'ելլե: «Այսօր մեր յավրուն հարս կ'ըլլա...»
մեռնել. մեռնելու մոտ լինել, ձեռքից գնալ ◆ Ձեռքեն ելլելու վրա էր խեղճ տղան։ Առջի կտրիճեն՝ հիմա չորցան մարմին մըն էր մնացեր։ Լևոն Բաշալյան◆ Ծո՜ւնը թեբեիս [թեփեիս, «ձւո՜ւնը գլխիս»]... տղաս ծառքե պիտի էլլա: Եր.
