ձեռքերը երկինք կարկառել

Հայերեն դարձվածք

  1. երկնքին՝ Աստծուն ապավինել ◆ Քչերն էին ապրում գյուղում, և այդ քչերն էլ ձեռքերը երկինք կարկառած՝ անձրև էին աղերսում։ («Ավ») ◆ Այն աղքատը չես, տարաբախտը չես՝ / Ձեռքեր դեպի երկինք կարկառած: Սիամանթո ◆ Դեռ աշխարհներ կան խավար, / Ձեռքեր պարզված երկնքի: Թերզյան

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։