Հայերեն դարձվածք

  1. ազատ գործելու հնարավորություն չտալ, ճնշել ◆ Մարդուն անգործության մատնել, նրա հոգին բանտել, ձեռքերը կապել՝ նշանակում է նրան դանդաղորեն ինքնակործանման հասցնել։ Մ. Շահինյան ◆ Հայերին անձնապաշտության բոլոր հնարներից զրկելու համար, խլեցին նրանց ձեռքից զենքը, կապեցին, կաշկանդեցին նրանց ձեռքերը, իսկ հայերի թշնամիների ձեռքում զենք տվեցին։ (Րաֆֆի) ◆ Իսկ թե ինչ եմ ուզում, կամ քո խոսքով ասենք, ինչն է իմ ձեռքը կապում, այդ մասին էի չեմ ուզում խոսել։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Վախնամ մտերմության օրերուդ բաներ մը վրա տված ես, որոնք հիմա ձեռքերդ կաշկանդող արգելքներ կը մնան։ (Թլկատինցի)

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։