Հայերեն դարձվածք

  1. ուրախանալ հաճախ հեգն. ◆ Բոլոր Կասպից գավառները՝ ձեռըները հինա էին դրել, թև առել, որ թռչին ու Ռսի իշխանությունը ստանան։ (Խաչատուր Աբովյան) ◆ - Ուրախ չե՞ս, որ ինձ տեսար։ - Իհարկե, ձեռքերս հինա էի դրել:
  2. (արևմտհ․) (ժղ․) ուրիշի վնասով ուրախանալ ◆ Թուրքին Աստվածը հինա կը դներ...հայուն կորանքը զրուցված ատեն, սեմի ժողովներուն։ Հակոբ Օշական

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։