իր հարգանքը,պատկառանքն արտահայտել ◆ Սիրահոժար կը համբուրեմ ձեռքը այս պատվական ծերունին, որ պատվին է իր կարգին, իր ազգին և անոր գրականության։ (Գրիգոր Զոհրապ)
դեռ շնորհակալ էլ կլինի։ է ◆ Նախիջևանցիք պարտավոր են ձեռքդ էլ համբուրել, թէ չէ՝ դու որ չլինեիր, ո՞վ էր խելագար, որ նրանց համար թերթ հրատարակեր։ Ալծ ◆ - Քա, ինչի՞ չի տա։ Ձեռն էլ չի պագի՞... Կտա, դեռ ձեռնախաղ էլ կխաղա։ (Մկրտիչ Խերանյան)◆ - Աղջիկս տունը չէր մնացեր... ուզողը թող ձեռքենրնիս համբուրե տե [դե,«և»] անանկ առնե։ Երվանդ Օտյան◆ - Կգա՞ս, քեզ վեր ունեմ ինձ աշկերտ։ - Խի՞ չեմ գա, ո՛ւստա ջան, դեռ ձեռդ էլ չեմ պաչի՜:
մեկի առաջ խոնարհվել ◆ Փարա եղավ՝ աշխարհ ձեռքդ ի կը պագիմ: Արամ Ղանալանյան
խոնարհաբար դիմել, խնդրել ◆ Կպատմի նրան, ձեռ ու ոտը կպաչի, գուցե Հաբուդին ազատեն։ (Ակսել Բակունց)◆ - Քո քուր քու ձեռը ու ոտը կպագի, որ մեր կամքին հակառակ չէլնես։ (Հրաչյա Քոչար)
խոնարհվել. խոնարհվելով դիմել, խնդրել (առավել նվաստացած) ◆ - Կնիկ, ես աղաչեցի, արյուն-արցունք թափեցի, ձեռքերը համբուրեցի: Աշոտ Հովհաննիսյան◆ Մենք այսօր ընկճված, կը հայհոյենք բոլոր անոնց որոնց ձեռքերը դեռ երեկ կը համբուրեինք, որոնցմե դեռ երեկ մեր փրկությունը կը սպասեինք։ («ՀՀ») ◆ Ո՜վ հեղգություն արդարոց և հին սրբոց. / Հերի՛ք որչափ դահիճին ձեռքերը պագինք մենք. / Մեր կարգին մենք ալ արդ դահիճ ըլլար կ'ուզենք:Թեք
