ձեռքը մեկին մեկնել

ձեռքը մեկին մեկնել 1

1. 1. ողորմություն խնդրել. մուրալ ◆ Աղքատությունից աչք բացած չեմ, բայց էլի մորդու ձեռքս մեկնած չեմ, սրանից հետո ոչ թե ամոթ, հոգո՞ւս մեղք էլ է մուրալը։ Ռափայել Պատկանյան ◆ 15 մլն դոտացիա ստացող թերթն է՞լ ձեռքը պիտի մեկնի սրան: «Ազգ»
   2. ((հզվդ․) ~ տարածել) դիմել (խնդրանքով) ◆ Տեղը նեղ էր. ստիպված ձեռքը մեկնեց մեկին, ում առանձնապես չէր հարգում։ ◆ Հիշի՛ր, որ քեզ դեռ սիրում են, / Եվ այժմ, ընկած պատրանքից, / Ձեռքս, ահա, տարածում եմ - / Ինձ ազատիր այս կյանքից։ Հովհաննես Թումանյան

ձեռքը մեկին մեկնել 2

1. բարեկամանալու քայլ կատարել. այդպիսի առաջարկ անել ◆ - Ապերա՜խտ։ Դու...փոխանակ նրան պաշտպան հանդիսանալու, քո դավաճան ձեռքը մեկնում ես դեպի թշնամին: Ր (Սամվել) ◆ - Դու էլի իմն ես,

թե լավ, թե վատ, իմն ես։ Ես ամեն ինչ մոտացել եմ։ Տո՛ւր ինձ ձեռքդ: Ր (Խենթը) ◆ Տուր ինձ քու ձեռքն եղբայր, / Եղբայր եմք մեք։ ՄՊ (Եղբայր եմք մեք) ◆ համեմատության համար՝ Իսկ ինչո՞ւ դու չպիտի բռնես դեպի քեզ պարզած այն ձեռքը, որը քեզանից կարեկցանք է հայցում։ «Ավանգարդ»

Աղբյուրներ

1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։