օգնության հասնել, օգնել ◆ Աղքատին ձեռք մեկնելով, նա իրեն էր գոհացնում և ոչ թե աղքատին։ Պերճ Զեյթունցյան◆ Եվ մի՞թե ոչ ոքի մտքով չի անցել օգնության ձեռք մեկնել փողոց ընկած աղջկան։ «Ավանգարդ»◆ - «Տիգրան Երկաթ» միությունը...ձեռք մեկնած է կարոտյալ ընտանիքներու։ Սիլվա Կապուտիկյան◆ Կհոգան իրանց քրիստոնյա ճնշված ու հարստահարված կրտսեր եղբայրների տառապանքներեն. և կարեկցական ձեռք կտարածեն: (Պերճ Պռոշյան)◆ - Աշխարհի իշխանությունը ևս սատար է ու աջ է մեկնում այդ իշխանությանը։ «Հայաստանի Հանրապետություն»
այսպիսի հարաբերություն առաջարկել ◆ Համաձայն էր Ռուբենի հետ, պատրաստ էր հաշտության ձեռք մեկնելու հանուն իրենց սիրու։ «Եր.» ◆ Եղբայրական ձեռք կը մեկնի Ծապլվարի մեջ պատնեշի վրա կռվող իր գաղափարի ընկերակիցներուն։ Երվանդ Օտյան◆ - Մեկնած էինք մենք իրեն՝ / Սիրո մեր ձեռքը հզոր։ ԳԱդ ◆ Գուցե և այդ էր մեզ տալիս իմաստություն / Այնքան ամուր սեղմել յուրաքանչյուր բազուկ, / Որ մեզ մեկնում էին ամեն անգամ / Ամիրյանի թոռները գանգրաշուք։ (Նաիրի Զարյան)
ուժերը միացնել ◆ (Վտարանդիները), հանդիպելով Ամերիկայում, ձեռք են մեկնում միմյանց, վառում տան օջախը։ «Ջահ»
կպչել (գործի...) ◆ Տարիներ առաջ այդ գործին ձեռք մեկնեց Խաչիկ Դաշտենցը։ Սուրեն Աղաբաբյան◆ - Բադա՛լ, ձեռ մեկնի՛, աշխատի՛, ուսումնարան բաց արա՛: (Պերճ Պռոշյան)◆ Ո՞ւր են Բյուզանդին բարեկամները՝ ձեռք մը մեկնելու համար տպարանի գործերուն։ Թորոս Թորանյան
կառչել◆ Ժողուվուրդն իր հոգու գանձերն է բացահայտում, ձեռք մեկնում ապագայի երազանքին։ Սարինյան ◆ Ձեռ չեմ մեկնում և ոչ մի ապավենի։ Խայամ
հավակնել ◆ Իր տնտեսական հիմքն ամրացնելուց հետո ձեռք է մեկնում գյուղի համայնական օրգաններին։ (Ակսել Բակունց)◆ Ով էլ մե շալ ճէր հաքած տոներին, / Հուջրեն [«սնդուկը»] լիքը՝ ձեռ է մեգնում ղումաշի [«մետաքսի»]։ (Սայաթ-Նովա)
դիմել (խնդրաքով) ◆ - Թյուրքիայից մեզ ձեռք են մեկնում և օգնություն են խնդրում։ (Րաֆֆի)◆ - Մարդ աշխարհում Այվազովսկու նման ազգական ունենա և ուրիշներին ձե՞ռք մեկնի: Վագներ ◆ Ձեռք մեկնեց մեծատուններին, և կոշտացած ափի վրա դրին անարգանք թուքը։ (Ավետիք Իսահակյան)
ողորմություն խնդրել. մուրալ ◆ Իբր Ռուսաստանը ձեռք է մեկնում համաշխարային հանրակցությանը։ ... Ռուսաստանն աղքատ չէ, նա ողորմություն չի խնդրում։ «Հայաստանի Հանրապետություն»◆ Նա երբեկ չէր մուրացել, ձեռք չէր մեկնել երբեք։ (Ավետիք Իսահակյան)
