Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ձ(ը)թ•կ(ը)•վիլ 

  1. Քղի՝ մեկի օձիքից կպչել և հետամուտ լինել որևէ բանի հասնելու համար

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։