Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ձր•ա•թոկ 

  1. թոկ, պարան, որով ձին վզից կապում են ◆  Ձիաթոկը կապել էր ծառց, որ ձին արածի։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։