ձիավոր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [d͡zjɑˈvɔɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ձիաւոր
վանկեր՝ ձի•ա•վոր
Ածական
Գոյական
- ձի հեծած, հեծյալ
- տե՛ս ձիատեր
Ածական
- արագընթաց, սրարշավ ◆ Իմ ձիավոր տարիներս ու՞ր մնացին։ Համո Սահյան (փխբ․)
Հոմանիշներ
խմբագրել- հեծյալ, այրուձի (գրք․), նյույգավոր (բնստ․), ձիակալ, մակաձի, ձիական, հեծվոր (ժղ․)
- ըե՛ս ձիատեր
- տե՛ս հեծելակ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։