Հայերեն դարձվածք
- ցավելու, կարեկցելու ևն. արտահայտություն է ◆ - Քո, ձունը գլխուս, Սրբունիկ պիտի թողնե՞նք։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ - Վայ, ձունը գլխուս, գիշերը նորեն լուսցուցեր ես. պիտի մեռնիս դուն, տղա։ Առ ◆ Ձունը, մախիրը գլխուս, ըս ի՛շ [«ի՛նչ»] օրերու մնացինք։ ◆ - Ծո՜ւնը թեբեիս... տղաս ծառքե պիտի էլլա։ Եր ◆ - Վո՜ւյ ծուները թեբեիս... գլխուս քիչ փորձանք կար, փորձանք մըն ալ աս էվելցավ։ ն
- ավաղելու, տրտնջալու արտահայտություն է ◆ Քո՛, ձունը գլխուս, ի՛շ աներես, ուզան բերան մարթ է։
- է՛լ ինչ կուզեի, երանի ի՛նձ (հեգնական) ◆ Վարթաբեդն է [«էլ»] գը դառնա գ'ըսե քի [«թե»] ձունը մեր գլխուն ո [«որ»] քու շեռդ մեզի գոչնագ բ'իլլա։
- գլուխը քա՛րը ◆ Այս բանը, իհարկե, տեր-հոր սրտին դիպչում էր, բայց ձյո՜ւնը նրա գլխին էր... մենակ էր, ի՞նչ կարող էր անել ։ Դերենիկ Դեմիրճյան
