ձորոտ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [d͡zɔˈɾɔt]
վանկեր՝ ձոր•ոտ
Բառակազմություն խմբագրել
Ածական
- (նորբ․) ձոր(եր) պարունակող ◆ Շահեն Մեղրյանը պատմեց Երից մանկուց եկեղեցու մասին, որ անակնկալ հայտնվել էր հայդուկների նահանջի ձյունոտ անտառոտ և ձյունոտ ճանապարհին:-ՀԱ
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։