Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ղա•դար 

  1. Կարին, Բասեն՝ ճակատագիր, վիճակված բախտ ◆ Սուլթանը կըսե իր էրկու տղին՝ վե՞րըդ պիտի էրթանք։ Մեկը կըսե կը. - ես կէրթամ, իմ դադար է։ ՀԺհք

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։