Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ղա•զալ 

ղազալ1 խմբագրել

  1. Արարատյան, Խոտուրջուր, Շատախ, Մուշ՝ չոր տերևներ, դեղին ու չորացած տերևներ ◆ Գարուն էր, գետնի բուս չորացավ, ղազալ թափով (Ձեռագիր)
  2. մեջը դատարկ վայրի պտուղ

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։

ղազալ2 խմբագրել

Բացատրություն

  1. (գրկն․) պարսկա-արաբական պոեզիայում 5-12 բեյթից կազմված քնարական ոտանավոր


Աղբյուրներ խմբագրել

  • Մելս Սանթոյան, Արեն Սանթոյան, Գրականագիտական բառարան, Երևան, «Վան արյան», 2006 — 209 էջ։