ղաֆա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ղա•ֆա
- Կարին, Խոտուրջուր, Բասեն՝ գանդ, գլուխ ◆ Լափաթքով Ակոն զարկել էր շանը ղաֆան էրկու կէց էրել։
Արտահայտություններ խմբագրել
- ղաֆա ուռցնել - գլուխը ցավեցնել
- ղաֆա տանիլ - գլուխ տանել, ձանձրացնել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։