Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ղա•ֆիլ 

  1. Կարին, Համշեն, Թբիլիսի, Ուրմիա՝ պատահմամբ, հանկարծ չլինի թե ◆ Խելքդ գլոխտ պայէ, դաֆիլ Թորիկին աղջկան ձեռք չտաս, գլոխըտ կէլլէ։ (Ձեռագիր)
  2. անտեղյակ, անհոգ ◆ Ումբրիս լարը ձգիլ ղափանգ իս արի, վայ թե կըտրվիլ է ղափիլ, յար ա յար։ (Սայաթ-Նովա)

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։