ղաֆիլ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ղա•ֆիլ
- Կարին, Համշեն, Թբիլիսի, Ուրմիա՝ պատահմամբ, հանկարծ չլինի թե ◆ Խելքդ գլոխտ պայէ, դաֆիլ Թորիկին աղջկան ձեռք չտաս, գլոխըտ կէլլէ։ (Ձեռագիր)
- անտեղյակ, անհոգ ◆ Ումբրիս լարը ձգիլ ղափանգ իս արի, վայ թե կըտրվիլ է ղափիլ, յար ա յար։ (Սայաթ-Նովա)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։