Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ղը•մը•շել 

  1. Կարին, Արաբկիր, Սեբաստիա, Հավարիկ, Մուշ, Սասուն՝ խնայել, ձեռքը չգնալ, մեղքանալ, խղճալ, ափսոսել ◆ Չէմ ղըմըշեր օր ներվիս, մի գար, աման պէխերտ վար չի տաս, օտար աղջիկներուն սեր չի տաս։ Փոլ ◆ Կէնա ինչքան չըլլի քուրըս է, չեմ ղըմըշի: ◆ Չեմ ղըմըշիր կոխես գետինը, ինտոր կը ղըմըշին, կը դնեն սև հողը։ Գուրգեն Մահարի

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. ղմիշ անել - խեղճանալ, մեղքանալ ◆ Ինչպես ես ղըմիշ անում ու էդտեսակ անեծքներ տալիս էդ գառնուկին:ՎՏՍ

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։