Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ղ(ը)ս•(ը)ր 

  1. Մուշ՝ ստերջ կով, ոչխար ◆ Օնոփենց կովը աս տարի բուղան չառավ և ղըսըր մընաց։
  2. գեր ոչխար ◆ Ղոնաղ էկել է, անուն չունի, օրական երկու ղըսըր կուտե, օսկոռ չունի (Հժհ)
  3. չբեր, ամուլ ◆ Ղըսըր կնիկը չար կըլլի։ (Խաթ) (փխբ․) (անհրգ)

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։