ղոլան
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ղո•լան
- Արարատյան, Կարին, Մոկս, Մուշ, Հավարիկ, Նոր Բայազետ, Ուրմիա՝ ձիու, էշի կամ ջորու փորքաշ, թամբկալ որը փերի տակով անցնելով պահում է թամբը ◆ Էշը զռաց, տրտինկ տվավ քեխը ծռեց կտրեց ղոլան (Խաթաբալա) ◆ Թամք կը դնա,գյամ կը զանա բերան, ղոլըներ բարկ պնդա Սասնա ծռեր
- Ղարաբաղ, Գանձակ՝ կանացի գլխի փաթաթաններից մեկը, քթկալ
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։