ղովտ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ղովտ
- Արարատյան, Կարին՝ ահռելի, մեծ հրեշ (հեքիաթների մեջ)
- մեծ, աժդահա ◆ Արտաշը անքան մեծ, ուժեղ ու ջանով մարթ էր, օր անունը թըրել էին ղովտ Արտաշը (Ձեռագիր)
- տաճարի սպասավոր, քուրմ հին հրեական կրոնում
Արտահայտություններ խմբագրել
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ղովտ
- Արարատյան՝ սրինգի երկարությամբ սնամեջ փայտ, որի մեջ պահում են սրինգը, սրինգ պահելու պատյան
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։