ճախաբերան
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [t͡ʃɑχɑbɛˈɾɑn]
վանկեր՝ ճա•խա•բե•րան
- Վան՝ ծուռ կամ լայն բերան ունեցող ◆ Ճախաբերան մարդ։
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։