ճախրաճիչ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡ʃɑχɾɑˈt͡ʃit͡ʃʰ]
վանկեր՝ ճա•խրա•ճիչ
Բառակազմություն
խմբագրելԱծական
- (նորբ․) ճախրելով ճչացող։ Ճախրելու հաճույքից ճիչեր արձակող ◆ Ամբողջ մի երկիր, որ լցվել է կապույտի ցոլքով և պարուրվել ծիծեռնակների ճախրաճիչ զորքով։ Լյուդվիգ Դուրյան
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։