ճակատագիր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡ʃɑkɑtɑˈɡiɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ճա•կա•տա•գիր
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- մարդու համար նախասահմանված բախտ (սնոտ․)
- մարդու վիճակը՝ կենսական պայմանների ամբողջությունը
- ցուցանակ (հնց․)
Հոմանիշներ
խմբագրել- բախտ, նախասահմանություն, գիր, աստղ, նսեհ, նսիհ, բախտագրություն, ճակատագրություն, խսմաթ, ղսմաթ, ճակատի գիր, բախտագրություն, բախտանիվ, բախտի անիվ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։