Հայերեն դարձվածք

  1. (արևմտհ․) իբրև պակասություն, ամոթանք հիշ(եցն)ել, երեսով տալ ◆ Ամեն օր հանցանքի մը պես իր ճակտին զարկավ չարաշուք իր ցավը (թոքախտը)։ Հակոբ Օշական
  2. [խոսքը] տեղնուտեղը երեսին շպրտել ◆ Խոսք օր [«որ»] հ'իգեր վըր լեզվին, չըր քաշվի, ճակտին կը զարկեր: (Ճշմարտախոս մարդը)

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։