(ամբողջովին) վատ բարքերի, միջավայրի ևն. մեջ ընկնել՝ թաղվել ◆ Դա նշանակում է, որ դու խրվել ես սրտի և զրպարտության ճահիճը: «Ավանգարդ»◆ Միտքը լույսին կը բանավ և տակավ սիրտն ալ լույսին, / Կը բարձրանար ճահիճեն, ուր խրած էր ատենոք։ (Վահան Թեքեյան)◆ Լիովին ընկմելով հանցագործության ճահճի մեջ՝ նա քստմելի ու զազիր արարքներ է կատարել։ «Եր.» ◆ Մտնում են միայն ճահճի մեջ և , երևակայելով, որ ժամանակի թևերի վրա եթերք են թռչում, օր օրի վրա խրվում են իրենց կոկորդը։ (Շիրվանզադե)◆ Նամակներից մեկի հեղինակն իրեն կյանքի ճահճուտներում խրված է համարում և խնդրում, որ օգնենք։ «Ավանգարդ»
