Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ճա•ղատ 

Ածական

  1. գլխի մազերը թափված, քաչալ, լերկ գլխով
  2. լերկ, մերկ, բուսականությունից զուրկ ◆ ճաղատ լեռնագագաթ (փխբ․)

Գոյական

  1. մազը թափված, լերկ տեղ, գլխի մաղը թափված մաս

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. հերաթափ, հերատ, հերազուրկ, կունդ, կնդակ, կունդգլուխ, կնդլուզ, արծաթգլուխ, սոխ(ա)գլուխ, պոսլիկ, քթլիկ, քաչալ, տպըզ (գվռ․)
  2. տե՛ս բուսազուրկ, լերկ

Արտահայտություններ խմբագրել

  1. ճաղատ մարդ

Ստուգաբանություն խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել