Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ճա•ճիկ 

  1. Խարբերդ, Ակն, Սվեդիա, Սեբաստիա՝ մածունով ծեծած ընկույզով, վարունգով ու սխտորով պատրաստված մի տեսակ հեղուկախառնուրդ , որ ջրով բաց են անում և լցնում եփած որոշ կերակրատեսակի վրա կամ ուտում են հացով

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։