Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ճա•ճիկ 

  1. Խարբերդ, Ակն, Սվեդիա, Սեբաստիա՝ մածունով ծեծած ընկույզով, վարունգով ու սխտորով պատրաստված մի տեսակ հեղուկախառնուրդ , որ ջրով բաց են անում և լցնում եփած որոշ կերակրատեսակի վրա կամ ուտում են հացով

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։