Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ճա•մա•սոխ 

  1. Վան՝ սայլի այն մասը, որ առանցքները միացնում է լծի հետ և պտտեցնում է անիվները

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։