Հայերեն դարձվածք

  1. շեղվել, շփանալ (փխբ․) ◆ Փիս խրատներով ճամփից դուրս կգա: (Խաչատուր Աբովյան) ◆ Անդադար մոլորվում էր, անդադար ճանապարհից դուրս էր գալիս: (Րաֆֆի) ◆ Ան շիտակ ճամբեն ելած և գեշ ընկերներու հետ բարեկամացած էր։ Տատը ◆ Փյարին ճըմպից տյուրս էր եկել, վատ շրջան էր ընգոլ։ Փարի
  2. ավիրվել ապականվել ◆ Տկար էր, հիվանդկախ, կոկորդս հիվաբդ, ջղերս «ճամբե ելած»: Ալմաստ Զաքարյան ◆ - Կու լամ կյանքս... իմ ծռած, ճմռտած, եղծված ու անպետք դարջած իմ կյանքս. իր ճամբեն ելած իմ խե՜ղճ կյանքս։ Լևոն Շանթ

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։