(ճանապարհըէ ուղին ծռել՝ փոխել) Քայլերի, շարժման ուղղությունը փոխել ( + թխբ.) {{օրն|Իմ ամեն քայլին / Նոր գայթակղության առու է եղել, / Շամպայնի նման խշշացո՛ղ, կանչո՛ղ, արբեցնող առո՜ւ, / Բայց ես թեքել եմ, թեքել եմ ճամփաս ու փախել հեռու։|}ՍԿ} ◆ Քաղաքապհ ոստիկան, զինվորական կամ չինովնիկ տեսնելիս՝ ծռում ենք ճանապարհը կամ անցնում մյուս մայթը։ Ստեփան Զորյան◆ Պիտի կանչի նա քեզ, / Եթե մինչև անգամ փոխես ճանապարհդ: Պարույր Սևակ◆ Հետո , պարզ լինի օրը թե ամպած, / Մեր ուղին միշտ էլ թեքում էր ճամփան: (Գևորգ Էմին)
փխբ. սխալ ճանապարհով գնալ ◆ Ազնի՛վ, ազնի՜վ քո խստությամբ դատում ես ինձ, / Երբ սխալվում, երբ թեքում եմ շիտակ ճամփաս: Սիլվա Կապուտիկյան