ճանապարհվել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡ʃɑnɑpɑɾhˈvɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ճանապարհուել
վանկեր՝ ճա•նա•պարհ•վել
Ստուգաբանություն խմբագրել
Բայ
- ուղևորին՝ որևէ տեղ գնացողին հրաժեշտի համար ուղեկցել մինչև ուղևորվելելու կետը՝ սահմանը՝ կայանը և այլն, ճանապարհ գցել
- ողևորել, ուղարկել, ճանապարհ դնել ◆ Տղային բանակ ճանապարհեց:
- առաքել (խսկց․)
Հոմանիշներ խմբագրել
- ուղևորվել, մեկնել, ճամփա բռնել, ճամփա ընկնել, ճամփա ելնել, ճամփա գնալ, ճանապարհ գնալ, ճանապարհ ելնել, ճանապարհ ընկնել, ճանապարհ անցնել, ուղի ելնել, ուղի ընկնել, ուղի դուս գալ, ոտք վերցնել (գվռ․)
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։