Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ճան•թիկ 

  1. Կարին, Խարբերդ, Մալաթիա՝ տե՛ս ճանթիկ
  2. (փխբ․) թափառող, այստեղ-այնտեղ շատ ման եկող ◆ Ճանթիկ կնիկ է։

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։