Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ճան•թիկ 

  1. Կարին, Խարբերդ, Մալաթիա՝ տե՛ս ճանթիկ
  2. (փխբ․) թափառող, այստեղ-այնտեղ շատ ման եկող ◆ Ճանթիկ կնիկ է։

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։