ճաշկերույթ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [t͡ʃɑʃkɛˈɾujtʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ճաշկերոյթ

վանկեր՝ ճաշ•կեր•ույթ 

Գոյական

1. հյուրասիրություն, կոչունք, խնջույք
2. հանդիսավորապես և անշտապ ճաշ ուտելը, ծաշելը (հեգն․)
3. (խոհր․) ինչ-որ ուրախ առիթով կազմակերպված խնջույք, հարազատներով, մտերիմներով, հարգարժան հյուրերով, տանը թե այլ վայրում

Հոմանիշներ

1. խնջույք, կոչունք, հյուրասիրություն, կերուխում, ճաշ, հաց, սեղան

Արտահայտություններ

Կաղապար:der-top dinner party, hangout, repast |}

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

• ռուսերեն՝ званный обед (ru) ‎(zvannyj obed), банкет (ru) ‎(banket)
• անգլերեն՝ dinner party, hangout, repast

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։