Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ճա•րա•կ(ը)տ•րի 

  1. Ղարաբաղ, Ագուլիս, Մուշ՝ ճարը կտրած, հարկադրված, սիպված ◆ Աղասու ընկերներն էլ ճարակտուր սկսեցին պատմել։ (Խաչատուր Աբովյան) ◆ Ճարակտրի չի իմանում թե ինչ հողը տա գլուխըշ։ (Հրաչյա Աճառյան)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։