ճարճատել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡ʃɑɾt͡ʃɑˈtɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ճար•ճա•տել
Բայ
- ճարճատյուն արձակել (կոտրվելիս, այրվելիս և այլնիս)
- շարունակական կրակելու ձայն հանել
- արագ-արագ և վերամբարձ ոճով խոսել, ճառել
Հոմանիշներ
խմբագրել- չթչթտալ, չրթչրթալ, չթռտալ, չթրտալ, չթռտատել, ճաթռտալ, ճաթռտել, ճայթել, ճթճթալ, ճթթալ, ճթռտալ, ճռթճռթալ, ճռթալ, ճլճքալ, ճրճտալ, ճքրտալ, թքշել
- ճաթել, մարել
- տե´ս պոռոտախոսել
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։