ճարճատյուն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡ʃɑɾt͡ʃɑtˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ճարճատիւն
վանկեր՝ ճար•ճա•տյուն
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- կոտորվելու, բորբոքվելով վառվելու, կրակելու, պատռվելու սուր և արագ հաջորդականությամբ կրկնվող ձայն
- ճարճատելը
- պոռոտախոսությունը, ճաղային աղմկախոսությունը (փխբ․)
Հոմանիշներ խմբագրել
- ճայթուն, ճարճարատոց, ճարճատմունք, ճաթրտց, ճաթռտոց, ճռթոց, ճռթճռթոց, ճռճռթոց, չաթրտոց, չթթոց, չթռտուք, չթրտուք, չարթչուրթ (ժղ․)
- տե՛ս պոռոտախոսություն
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։