Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [t͡ʃɑɾt͡ʃɾˈtuk]

վանկեր՝ ճար•ճ(ը)ր•տուկ 

  1. Վան՝ մի տեսակ փշալի բույս
  2. (փխբ․) պնդերես, պնդաճակատ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։