Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [t͡ʃɑkʰˈvɑt͡s]

վանկեր՝ ճաք•ված 

  1. Ղարաբաղ՝ ճեղքված
  2. (փխբ․) հպարտ, անբարտավան
  3. նախատական մակդիր ◆ Էդ ճաքածը (այդ անպիտանը)։

Արտահայտություններ խմբագրել

  1. ճաքված-տրաքված - գոռոզ, անբարտավան

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։