Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ճեղ•քել 

Գոյական

  1. ճեղք բացել կարծր մարմնի մեջ
  2. պատռել, պատռելով անցնել մի բանի մեջ
  3. մասերի բաժանել
  4. իրարից բաժանել, երկպառակել
  5. դիմադրությունը հաղթահարելով առաջխաղացման կամ ելքի ճանապարհ բացել։ ◆ Պաշտպանական գիծը ճեղքել: (փխբ․)
  6. կտրել-անցնել ◆ Մեքենան ճեղքում էր դաշտերի ծովածավալ լայնությունը։ (Վահան Տերյան)
  7. ֆիզիկական ներգործությամբ մասերի բաժանել, քայքայել ◆ ճեղքել ատոմ

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. ապտռել, կտրել, հերձել, երկփեղկել, պատառոտել, ճեղատել, ճեղքատել, հերձատել, ծակել (գվռ․), ծվատել, փապել, փեղկ անել
  2. տե՛ս երկպառակել

Արտահայտություններ խմբագրել

Ստուգաբանություն խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել