Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ճըլ•լեկ 

  1. Վան՝ մանր ու կլոր դառն հատիկ տվող բույս, բուսնում է ցորենի հոտ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։