Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ճը•լոր 

  1. Վան՝ կավե փոքրիկ պուտուկ, որի մեջ կերակուր են եփում
  2. Ղարաբաղ, Գորիս՝ կավե փոքրիկ գավ

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։