Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [t͡ʃitʰkɑˈvɛɾ]

վանկեր՝ ճիթ•կա•վեր 

  1. Ղարաբաղ՝ ճիթք ունեցող ◆ Ճիթակեր չուլկի, ճիթկավեր վըննաման։

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։