Հայերեն դարձվածք

  1. չխոսել, չառարկել, ծպտու չհանել ◆ Ոտքի ելավ Սմբատ, ճիկ մը չհանեց, ետին անգամ չդարձավ։ Եր ◆ Բայց արդեն տոքթորը [դոքթորը] մինչև սենյակին դուռը ընկրկած էր, այլայլած, գունատ, ճիկ մը հանելու անկարող։ Եր

Աղբյուրներ խմբագրել

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։