ճիճիկ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [t͡ʃiˈt͡ʃik]
վանկեր՝ ճի•ճիկ
- Պոլիս, Պարտիզակ՝ ցցված, տնկված ◆ Մանչուկի անկաճները ճիճիկ են։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ
խմբագրել- ճիճիկ տալ, որևէ մեկին մի ուտելու բան ցույց տալով ախորժակը գրգռել, բայց չտալ ◆ Նձորը ճիճիկ տվեց
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։