ճինճոց
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [t͡ʃinˈt͡ʃɔt͡sʰ]
վանկեր՝ ճին•ճոց
- լաթի կտոր, որով կրակի վրայից ամանները բռնած իջեցնում են կամ դնում թոնրի, կրակի վրա
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։