Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ճ(ը)լ•խ(ը)թ•րիկ 

  1. Վան՝ թղթով շինված մանկական խաղալիք, որ ձեռքով ուժեղ թափահարելիս պայթելու ձայն հանում

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։